บทที่ 12 ยอมตายแต่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

แอนน์พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ปลายสายเงียบกริบไร้เสียงตอบรับ ภาวิตมองหน้าจอที่แสดงสถานะการโทรด้วยความสงสัย "ฮัลโหล? แอนน์?"

"รบกวนคุณแย่เลย" แอนน์กล่าวขอบคุณ "ขอบคุณนะ"

"ทำไมจู่ๆ ถึงเกรงใจกันขนาดนี้ล่ะ" ภาวิตรู้สึกไม่คุ้นชิน "แอนน์ เรื่องที่หน้าโรงพักวันนี้... ผมขอโทษนะ" ภาวิตเอ่ยขอโทษ "คุณอย่าเก็บไปใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ